Zaterdagochtend 15 september verzamelden Anne, Joyce en Mady voor dag en dauw op Schiphol om naar Parijs te vliegen. Daar liepen we Hedy van de commissie kinderlongfunctie tegen het lijf, ook zij was al vroeg op pad om het congres te bezoeken. Ondanks het vroege tijdstip, zat de stemming er al goed in en na de bagagecontrole begonnen we onze reis met een lekker ontbijtje.
Ons vliegtuig vertrok op tijd en met de bus en metro bevonden we ons al snel bij het, via AirBNB, gehuurde appartement., dankzij de super kwaliteiten van Anne als reisleidster. Daar werden wij verwelkomd door onze verhuurster Valerie. Zij maakte ons wegwijs in het appartement en gaf ons tips over de omgeving. Ze vertelde dat het congrescentrum op slechts 20 minuten loopafstand lag. Met daarbij een schitterend uitzicht vanaf het balkon over een groot park, vonden wij dat we het best getroffen hadden met deze locatie.
Ons enthousiasme werd iets getemperd toen Valerie, tijdens het uitruimen van de vaatwasser, vertelde over de verzorging van poes Muscade. Als wij ’s morgens het appartement zouden verlaten, moesten wij Muscade meenemen naar buiten, om hem vervolgens ’s avonds weer binnen te laten en te voeren. Even dachten wij nog dat het aan ons gebrekkige Frans lag, maar nee… Valerie vertrok zonder poes. Deze verzorgingstaak hadden we niet zien aankomen, maar we hadden er vertrouwen in dat ons dit best zou gaan lukken.
Na een bescheiden inspectie van het appartement besloten we op pad te gaan en Muscade lekker vrij te laten in het park. De kat was niet echt van ons gecharmeerd en al helemaal niet van plan naar ons te luisteren, dus onder enige dwang hebben wij het poezenbeest naar buiten gebonjourd.
Na een wandeling langs de Seine, een kort bezoek aan de Eiffeltoren en een heerlijke borrelplank met wijn in ons eigen buurtje, arriveerden wij ’s avonds weer bij ons appartement. Ondanks de verzekering van Valerie dat de kat netjes bij de voordeur op ons zou zitten wachten, konden wij de poes niet vinden. Vooral Anne en Mady hadden zorg over de poes, Joyce vond het niet heel erg want zij had geen deur in haar slaapkamer en wist niet of ze er prijs op stelde om met Muscade in bed te liggen.
Ook zondagochtend was Muscade in geen velden of wegen te bekennen. Omdat we er vanuit gingen dat er in het park genoeg eten te vangen viel en er genoeg water aanwezig was, besloten we onze zoektocht te staken en richting het congresgebouw te wandelen. Ons wachtte een drukke congresdag met veel interessante presentaties en leuke ontmoetingen.
Aangekomen verspreiden we ons ’s morgens over verschillende sessies. Waarbij Anne’s focus lag op OSAS en Joyce en Mady zich richtten op de ontwikkelingen binnen de kinderlongziekten. Na een gezamenlijk lunch in het zonnetje, volgden we alle drie de interessante pro – con debatten over de FEV1, FOT en MBW. Per onderwerp werden er door twee sprekers de voor- en nadelen van de metingen op een rijtje gezet, vervolgens gingen zij daarover met elkaar in discussie na aanleiding van vragen uit het publiek.
Na deze sessie was het tijd voor de bijeenkomst van de ERS assembly 9; de groep voor de allied health proffesionals, waar wij als longfunctieanalisten ook onder vallen in groep 9.1. Irene Steenbruggen bracht verslag uit van de ontwikkelingen binnen de assembley van het afgelopen jaar. Aan het einde van deze meeting nam Irene afscheid als chair van de assembley, na 13 jaar actief te zijn geweest binnen deze enthousiaste groep professionals. Een geweldige prestatie van Irene.
Na een gezellig diner met andere ERS-bezoekende longfunctieanalisten in het centrum van Parijs, pakten we bij het appartement de zoektocht naar Muscade weer op.
En we hadden succes.
Oeps, of toch niet… Mispoes…
Gelukkig troffen we Muscade even verderop in de straat veilig aan onder een auto en konden we hem mee naar binnen nemen om hem te laten eten en drinken.
Na en kort nachtje, begonnen we de maandag met een lekker ontbijtje bij de bakker om de hoek. Maandag volgden we sessies over allerlei interessante onderwerpen, waaronder zeldzame longaandoeningen, een review van het achterliggende klinische jaar en ontwikkelingen in behandeling en preventie van longziekten.
Ook troffen we Antoinette, die een appartement deelde met haar echtgenoot. Natuurlijk konden we het niet laten een foto te maken van de aanwezigheid van een meerderheid van ons NVLA-bestuur.
Maandagavond genoten we van een heerlijk diner met meerdere longfunctie collega’s en lagen we weer veel te laat in onze bedjes.
Dinsdag startten we onze congresdag met: Quality, reference values and standards. In deze sessie hoorden we onder andere over de accuratesse van de GLI referentiewaarden bij gezonde negroïde Zuid-Afrikanen, de ontwikkeling van een gradatiesysteem voor de beoordeling van de technische aspecten van de longfunctiemetingen, het effect van het verkorten van de wachttijd bij DLCO-metingen en de impact van het gebruiken van GLI-referentiewaarden voor DLCO op de diffusiecapaciteit van patiënten met idiopathische pulmonaire fibrose.
Na de lunch luisterden we naar diverse sprekers over de rol van de tabaksindustrie in de ondersteuning van het ontmoedigen en stoppen met roken.
Waarbij heel duidelijk werd dat de tabaksindustrie, onder het mom het aantal rokers te willen terugdringen, met alternatieven komt om de verslaving te handhaven. En daarbij ook nog eens zeer aantrekkelijk worden gemaakt voor een jongere generatie, zoals de elektronische sigaret en de IQOS.
We hoopten de dag af te sluiten met weer een heerlijke borrelplank in ons ‘eigen’dorpie, maar helaas was het restaurant dicht. Gelukkig was er goed een alternatief.
Woensdagochtend stond Valerie om 7.00 uur voor de deur van ons appartement, zodat wij konden uitchecken. Muscade was de avond ervoor niet thuisgekomen, maar dit leek Valerie niet te verontrusten. Terwijl met onze koffers de trappen van het complex afliepen, kwam de kat enthousiast op ons af gehold en konden wij hem toch nog herenigen met zijn eigenaresse.
Het ERS sloten we af met de sessie: The effect of enviromental exposures on lungfunction outcomes, waarin diverse onderzoeken werden gepresenteerd over de effecten van luchtverontreiniging op de longfunctie.
Na vijf volle en leerzame, maar vooral ook hele gezellige dagen, stapten we op woensdagmiddag in de Thalys naar huis.
Mady Joyce en Anne